Amed, sportschool en leuke werkomstandigheden!

Het is alweer een tijdje geleden, dus bij deze een update van mijn belevenissen! De afgelopen weken gingen snel voorbij en ik heb de tijd goed besteed in mijn ogen. Ook mijn geld vloog erdoor waardoor ik nu nodig wat zuiniger aan moet doen (als jullie me graag willen sponsoren, geef dat dan maar even aan in een reactie, want ik sta natuurlijk open voor alle donaties :) ). Gekheid. Ik heb een aantal trips gemaakt en die hakten natuurlijk in mijn bankrekening. Ik leef nu nog zo’n 10 dagen voor omgerekend zes euries per dag en dan kan ik weer beginnen met het grote geld uitgeven!

Tussen alle uitstapjes door werk ik ook gemiddeld 36 tot 40 uur per week, want daarvoor ben ik hier natuurlijk, weten jullie nog? Ik moet zeggen dat ik mijn plekje wel aardig gevonden heb. Ik heb een aantal collega’s waar ik het goed mee kan vinden en het is geen ramp om aan het werk te zijn. Ik werk momenteel vijf dagen (donderdag t/m maandag), waarna ik de dinsdag en woensdag weekend heb. Aangezien mijn huisgenoten op zaterdag en zondag weekend vieren, hoop ik dat hier binnenkort verandering in komt. Ook met betrekking tot de international church zou ik graag op zondag vrij zijn. Maar goed, ik ben hier natuurlijk om te werken en het is aan de organisatie om me in te plannen.

Het leuke aan m’n taak binnen het resort is dat ik ook de VIP’s mag verzorgen. Je bent een VIP, zodra je meer dan een keer terugkomt voor een verblijf, of wanneer je een aanzienlijk hoger bedrag betaalt dan de gebruikelijke 700 euro per villa per nacht. Afgelopen week arriveerde bijvoorbeeld Jarrad McVeigh met zijn vrouw. McVeigh is een Australische rugbyspeler die vorige week nog in de Australian Grand Final stond met de Sydney Swans, waar de beste man aanvoerder is. Deze finale wordt gezien als de kleine Super Bowl, hoe de finale in de Verenigde Staten genoemd wordt. Zijn vrouw is (vanzelfsprekend) Australisch supermodel. Waar ik een kast van een vent verwachtte, ontmoette ik een man waarvan de spieren moeite hadden om een gemiddelde sportschoolbezoeker te overtreffen. Ik heb geen enkel verstand van de sport, maar wellicht ligt er dus nog wel een mooie carriere Australian Football voor me in het verschiet(haha). Ik ga namelijk naar de sportschool! De general manager van het resort heeft ons als interns toestemming gegeven om tijdens ‘non business’ hours (vanaf 18:00) gebruik te maken van de gym. Na een maand zonder sport werd het nodig tijd om weer wat werk te verzetten, dus ik vertoef nu drie of vier uurtjes per week in de sportschool.

Nog zo’n vervelend puntje van mijn stage is dat ik veel contact heb met activiteiten aanbiedende organisaties. Als het een beetje meezit test ik de komende weken drie activiteiten. Onder het motto ‘vooruit maar weer’ ga ik op elephant safari, doe ik een dolphin tour (hopelijk met dolphin swim) en tot slot doe ik een dag aan canyoning, ofwel een survival door de watervallen van het noorden van Bali. Hierbij gaat het om abseilen van watervallen tot 25 meter hoog, cliff jumping tot acht meter hoog en het trekken door de wilde rivieren die Bali te bieden heeft. Dit programma kan nog veranderen, maar het klinkt allemaal best leuk!

Tot slot nog even een toelichting bij de foto’s die jullie wellicht voorbij hebben zien komen op Facebook. Zo niet, dan zijn ze nog steeds hier te vinden: https://www.facebook.com/media/set/?set=a.661055853963344.1073741828.100001768062572&type=1&l=4dbeb052c1 . Zoals ik al zei heb ik behoorlijk wat tripjes door Bali gemaakt de afgelopen weken. De sunset foto van Gunung Agung (de hoogste berg van Bali, foto te vinden op Facebook) maakte ik tijdens een trip naar Amed. Dit duik- en snorkelparadijs ligt in het oosten van Bali en kent kraakhelder water met prachtig koraal en oneindig veel vissen. Ik had het nooit zo met de onderwaterwereld, maar omdat ik er toch was besloot ik te gaan snorkelen. Ik ben echt heel blij dat ik dit gedaan heb want het was prachtig. Ik waande me zo nu en dan in de real life versie van Finding Nemo en ik zag vissen in alle soorten, maten en kleuren. Duizenden waren het zeker. Ik werd wel aangevallen door een vis, maar dat kon ik op zich ook wel begrijpen. Al die gekke toeristen ook met zo’n vreemd masker op. Al met al een toffe ervaring en die onderwaterwereld heeft wel wat met me gedaan! Een aanrader voor iedereen die duik- of snorkelparadijzen op zijn weg vindt. Verder gingen we naar Waterbom, verkozen tot beste waterpark van Azië en verkozen tot vijfde waterpark van de wereld. Een gezellige dag waar we met ons negenen van genoten. Er was zelfs een glijbaan die startte vanuit een vrije val en had een heuse looping in zich, jaja. Het is inmiddels een week geleden, maar ik ben nog steeds onder de indruk. Ook maakte ik een aantal tripjes naar wat stranden en vertoefde ik met Margaux een middag in een resort waar we bij besteding van zes euro van alle faciliteiten gebruik mochten maken. Vooruit dan maar.

Tot zover mijn vijfde reisverslag! In het verschiet liggen dus de drie activiteiten die ik voor mijn werk mag doen. Daarnaast verwacht ik de komende maand de Gunung Agung te beklimmen en gaan we vast en zeker naar de Gili eilanden. Als laatste wil ik nog even een gedetailleerder adres van mijn verblijfplaats sturen. Er zijn namelijk zeker twee kaarten/brieven naar me op weg en ik vraag me af of ik ze wel ga ontvangen. Ik hoop natuurlijk van wel. Die gekke adressen hier ook altijd. Mocht u of jij het nog willen proberen:

Peter Orsel
De Dukuh Home Stay
Jalan Majapahit Gang Suli
Dukuh Sari 11
Legian, Bali Indonesia, 80361